Lenzen legea

Eremu elektromagnetikorako Lenzen legea, eroale batek, fluxu magnetikoaren aldakuntza dela eta eremu elektrikoan eragindako aldaketak erlazionatzen dituen legea da, eta eroale bati ezarritako tentsioek indar elektro eragile (IEE) bat sortzen dutela baieztatzen du, indar hau, eroaleko korrontearen aurka dagoelarik. Izena 1834an lege hau argitaratu zuen Heinrich Lenz fisikari alemaniar-baltikoaren omenez jarri zioten. Lenzek erabilirikoa baino testuinguru orokorrago batean, eremu elektromagnetikoko energiari aplikaturiko energiaren kontserbazio legearen beste ondorio bat bezala ezagutzen da.

Formulazioa

Tentsio induzitu baten polaritateak korronte bat sortzeko joera du, eta korronte honen eremu magnetikoa jatorrizkoa korronteak jada sorturikoaren aurkakoa da. Zirkuitu lau baten bidezko eremu magnetiko uniforme baten fluxua honakoa da:

Txantiloi:Ekuazio non:

$\mathrm{\Phi }$ = Fluxu magnetikoa. SI-n bere unitatea Weber (Wb) da.

$𝐁$ = Indukzio magnetikoa.SI-n bere unitatea Tesla (T) da.

$S$ = Eroaleak definituriko azalera.

$\alpha$ = Angelua, eroaleak definituriko azalerarekiko perpendikularra den $S$ bektorearen eta eremuaren norabide bektorearen artekoa.

Eroalea mugimenduan badago fluxuaren balioa honakoa izango da:

Era berean, eremu magnetikoaren balioaren aldaketak fluxuaren balioa ere alda dezake:

Kasu honetan, Faradayren legeak tentsio induzituaren ℰ balioa une bakoitzean honakoa dela dio:

Bertan, ℰ tentsio induzitua da, dΦ/dt Φ fluxu magnetikoaren denbora-aldaketa tasa da eta N eroalearen espira kopurua da. Tentsio induzituaren norabidea (zeinu negatiboa du formulan) fluxu magnetikoaren aldaketaren aurkakotasunaren ondorioa da.

Ikus, gainera

• Faradayren legea