Konposatu organoiodatu

testwikitik
Nabigaziora joan Bilaketara joan

Txantiloi:Konposatu kimiko infotaula

Kimikan konposatu organoiodatuak dira karbono-iodo lotura kobalenteak dituzten konposatuak. Kimika organikoko erreakzioetan ohikoak dira baina naturan ez. Tiroxina eta triiodotironina hormonak diraa organoiodatu naturalen artean ezagunenak, izan ere guruin tiroideoak ezinbestekoa ditu egoki funtzionatzeko.

Methyl iodide Iodoversol Triiodothyronine
Metil ioduroa Iobersola Triiodotironina

Ezaugarri orokorrak

Karbono-iodo lotura da karborno-halogeno loturen artean ahulena. Loturaren sendotasuna halogenoen elektronegatibotasunarekin lotuta dago; beheranzko orden F > Cl > Br > I. Ordena horrek atomoaren erradioari ere segitzen dio. Haluroen artean ioduroak dira normalean talde ateratzaile egokienak[1].

Sintesia

Iodoz

Konposatu asegabeak iodo hutsa usatuz ioda daitezke.

RHC=CH2 + I2 → RHIC-CIH2

Erreakzio hau iodo-indizea neurtzeko erabiltzen da zeinek adierazten duen koipe, gantz eta antzekoen asegabetasun-maila[2].

Ioduroz

Ioduro anioia nukleozale egokia da eta kloruroak, tosilatoak, bromuroak eta beste talde batzuk desplaza ditzake, Finkelsteinen erreakzioan adibidez.

CA6HA5NA2++KI,CA6HA5I+KA++NA2

Alkoholak ioduro bihur daitezeke fosforo triioduroa baliatuz[3].

PIA3+3CHA3OH3CHA3I+HA3POA3

Erabilera

Konposatu organoiodatuek ez dute erabilera zabalik industrian, nitxo-erabilera batzuk aparte. Laborategiko sintesi organikoan ohiko bitarteko produktuak dira karbono-iodo loturaren ahuldadea medio.

Metil ioduroa bitarteko produktu inportantea da azido azetikoaren eta anhidrido azetikoaren ekoizpen industrialean. Iobersola kontraste gisa usatzen da X izpiko erradiografietan. Eritrosina elikagaigintzan erabiltzen den koloratzailea da[4].

Erreferentziak

Txantiloi:Erreferentzia zerrenda

Kanpo estekak

Txantiloi:Autoritate kontrola