Kontingentzia koefiziente

testwikitik
Nabigaziora joan Bilaketara joan

Kontingentzia koefizientea edo Pearsonen C kontingentzia taula bateko bi aldagai kualitatiboren arteko asoziazio neurri bat da. Karl Pearson estatistikariak erabili zuen lehen aldiz 1904. urtean. Honela kalkulatzen da, khi-karratu estatistikoan oinarrituz, N lagin-tamaina izanik:

C=X2X2+N

0-1 bitarteko balioak hartzen ditu. Hala ere, errenkada eta zutabe askotako tauletan bakarrik hurbildu daiteke 1 baliora. Hori dela eta, komeni da koefizientea normalizatzea, bereziki taula txikietan, hau da, har dezakeen balio maximoarekin zatitu, zatiketaren balioa maximoa 1 izan dadin, emaitzaren interpretazio egokia egite aldera[1]:

  • taula karratua bada, koefizientearen balio maximoa hau da, r errenkada-kopurua (edo zutabe-kopurua, berdina denez) izanik:
Cmax=r1r
  • taula karratua ez bada, hau da balio maximoa, r eta c errenkada eta zutabe kopuruak izanik hurrenez hurren:
Cmax=(r1r×c1c)14

Interpretazioa

C/Cmax balioa honela interpretatzen da[1]:

  • 0 bada, asoziaziorik ez dago;
  • 0-0.1 bitartean, asoziazioa baztergarria da;
  • 0.1-0.3 bitartean, asoziazioa ahula da;
  • 0.3-0.6 bitartean, asoaziazioa ertaina da;
  • 0.6-0.75 bitartean, asoziazioa sendoa da;
  • 0.75-0.99 bitartean, asoziazioa oso sendoa da;
  • 1 denean, asoziazioa erabatekoa da.

Sakoda koefizientea

Kontigentzia koefizientea bere balio maximoarekin zuzenean zatituz sortzen da Sakodaren koefizientea, q izanik taulako errenkada- eta zutabe-kopuruetan txikiena izanik [2]:

S=qX2(q1)(X2+N)

Erreferentziak

Kanpo estekak

Txantiloi:Autoritate kontrola

Txantiloi:Erreferentzia zerrenda