Serie teleskopiko

testwikitik
Nabigaziora joan Bilaketara joan

Matematikan, serie teleskopiko bat serie bat da non batura partzialek termino-kopuru finko bat duten ezeztatu ondoren.

(a2a1)+(a3a2)+(a4a3)++(anan1)=ana1

Serie teleskopikoaren ohiko adibide bat Mengoliren seriea da, honela definitzen dena:

n=11n(n+1)

honela kalkula daitekeena:[1]

n=11n(n+1)=n=1(1n1n+1)=limNn=1N(1n1n+1)=limN[(112)+(1213)++(1N1N+1)]=limN[1+(12+12)+(13+13)++(1N+1N)1N+1]=limN[11N+1]=1.

Oro har

Izan bedi zenbaki-sekuentzia bat an. Orduan,

n=1N(anan1)=aNa0,

eta, baldin an0

n=1(anan1)=a0.

Salbuespenak

Serie teleskopikoak teknika erabilgarria izan daitezkeen arren, eragozpen batzuk izan daitezke. Honako prozedura

0=n=10=n=1(11)=1+n=1(1+1)=1

ez da zuzena, zeren eta terminoak multzokatzeko modu horrek balioa izateko, terminoak bereizita 0 balioa izan behar du. Akats hori saihesteko, lehenik eta behin, lehenengo N terminoen batura aurkitu behar da, eta, bigarrenik, N-rekiko limitea aplikatu, infiniturantz hurbilduz.

n=1N1n(n+1)=n=1N(1n1n+1)=(112)+(1213)++(1N1N+1)=1+(12+12)+(13+13)++(1N+1N)1N+1=11N+11 cuando N.

Adibideak

  • Funtzio trigonometriko asko ezberdintasun gisa adieraz daitezke, eta, horri esker, serie teleskopikoan elkarren segidako terminoen arteko deuseztapena egin daiteke.
n=1Nsen(n)=n=1N12csc(12)(2sen(12)sen(n))=12csc(12)n=1N(cos(2n12)cos(2n+12))=12csc(12)(cos(12)cos(2N+12)).
  • Forma honetako batuketa batzuk
n=1Nf(n)g(n),
non f eta g funtzio polinomikoak baitira eta horien zatidura zati partzialetan bereiz baitaiteke, ez dute onartzen metodo horren bidez batuketarik egitea. Zehazki,
n=02n+3(n+1)(n+2)=n=0(1n+1+1n+2)=(11+12)+(12+13)+(13+14)++(1n1+1n)+(1n+1n+1)+(1n+1+1n+2)+=.
Kontua da terminoak ez direla ezeztatzen.
  • Izan bedi k zenbaki oso positibo bat. Orduan,
n=11n(n+k)=Hkk,
non Hk baita zenbaki harmoniko k-garrena. 1/(k–1) eta gero, termino guztiak ezeztatu egiten dira.

Erreferentziak

Txantiloi:Erreferentzia zerrenda

Kanpo estekak

Txantiloi:Autoritate kontrola