Zerrenda:Integralak

testwikitik
Nabigaziora joan Bilaketara joan

Integrazioa kalkulu integralaren oinarrizko bi eragiketako bat da. Deribazioak arau errazak dituen bitartean funtzio konplexu bat aurkitzeko hura osatzen duten funtzio bakunen diferentziazioa egiten, integrazioak ez, horregatik oso baliagarriak dira ezagututako integralen taulak. Orrialde honek jatorrizko ezagunenak zerrendatzen ditu.

Integralen zerrenden historia-bilakaera

Integralen zerrenda baten bilduma (Integraltafeln) eta kalkulu integralaren teknikak Meyer Hirsch Alemaniako matematikariak argitaratu zituen 1810ean. Taula horiek berrargitaratu zituzten Erresuma Batuan 1823an. 1858an, David de Bierens de Haan Herbehereetako matematikariak taula luzeagoak bildu zituen. Edizio berri bat 1862an argitaratu zuten. Taula horiek, zeinetan nagusiki oinarrizko funtzioen integralak dauden, 20. mendearen erdira arte jarraitu zituzten erabiltzen. Gero, taula horien ordez Gradshteynen eta Ryzhiken taula handiagoak erabiltzen hasi ziren. Gradshteynen eta Ryzhiken tauletan Bierensen liburutik hartutako integralak BI letrekin adierazten dituzte.

Integralen zerrenda

K erabiltzen da integrazio-konstante gisa. Konstante hori zehaztu daiteke soilik integralaren balioa ezaguna baldin bada puntu batean. Horrela, funtzio bakoitzak jatorrizkoen kopuru infinitua dauka.

Funtzio arrazionalak

dx=x+K
xndx=xn+1n+1+K baldin n1 bada 
dxx=ln|x|+K
dxa2+b2x2=1abarctanbxa+K

Funtzio irrazionalak

dxa2x2=sin1xa+K
dxa2x2=cos1xa+K
dxxx2a2=1asec1|x|a+K

Funtzio logaritmikoak

lnxdx=xlnxx+K
logbxdx=xlogbxxlogbe+K

Funtzio esponentzialak

exdx=ex+K
axdx=axlna+K

Funtzio trigonometrikoak

sinxdx=cosx+K
cosxdx=sinx+K
tanxdx=ln|cosx|+K=ln|secx|+K
cotxdx=ln|sinx|+K
secxdx=ln|secx+tanx|+K
cscxdx=ln|cscx+cotx|+K
sec2xdx=tanx+K
csc2xdx=cotx+K
secxtanxdx=secx+K
cscxcotxdx=cscx+K
sin2xdx=12(xsin2x2)+K=12(xsinxcosx)+K
cos2xdx=12(x+sin2x2)+K=12(x+sinxcosx)+K
sec3xdx=12secxtanx+12ln|secx+tanx|+K
(ikusi sekantearen kuboaren integrala)
sinnxdx=sinn1xcosxn+n1nsinn2xdx
cosnxdx=cosn1xsinxn+n1ncosn2xdx

Alderantzizko funtzio trigonometrikoak

arcsinxdx=xarcsinx+1x2+K
arccosxdx=xarccosx1x2+K
arctanxdx=xarctanx12ln|1+x2|+K
arccotxdx=xarccotx+12ln|1+x2|+K
arcsecxdx=xarcsecxartanh11x2+K
arccscxdx=xarccscx+artanh11x2+K

Funtzio hiperbolikoak

sinhxdx=coshx+K
coshxdx=sinhx+K
tanhxdx=ln|coshx|+K
cschxdx=ln|tanhx2|+K
sechxdx=arcsin(tanhx)+K
cothxdx=ln|sinhx|+K

Alderantzizko funtzio hiperbolikoak

arsinhxdx=xarsinhxx2+1+K
arcoshxdx=xarcoshxx+1x1+K
artanhxdx=xartanhx+ln(1x2)2+K
arcothxdx=xarcothx+ln(1x2)2+K
arsechxdx=xarsechx2arctan1x1+x+K
arcschxdx=xarcschx+artanh1x2+1+K

Xehetasun gehiagorako ondorengo orrietara jo:

Jatorrizko itxia ez duten integral mugatuak

Badaude zenbait funtzio zeinen jatorrizkoak ezin diren adierazi forma itxian, hau da, ezin dira adierazi funtzio arrazional, irrazional, esponentzial, logaritmiko, trigonometriko edo alderantzizko funtzio trigonometrikoen konposizio, batuketa edo biderketa gisa. Ostera, zenbait tarte komunetan, funtzio horien integral mugatuen balioak era sinbolikoan kalkula daitezke eta balio zehatza ere lortu. Kasu horietan, baliabidetariko batzuk hauek ditugu:

0xexdx=12π (ikusi Gamma funtzioa ere)
0ex2dx=12π (Gaussen integrala)
0xex1dx=π26 (ikusi Bernoulliren zenbakia ere)
0x3ex1dx=π415
0sin(x)xdx=π2
0π2sinnxdx=0π2cosnxdx=135(n1)246nπ2 (baldin n bikoiti osoa eta n2 bada)
0π2sinnxdx=0π2cosnxdx=246(n1)357n (baldin n bakoiti osoa eta n3 bada)
0sin2xx2dx=π2
0xz1exdx=Γ(z) (non Γ(z) Gamma funtzioa den)
e(ax2+bx+c)dx=πaexp[b24ac4a] (non exp[u] eu funtzio esponentziala den, eta a>0)
02πexcosθdθ=2πI0(x) (non I0(x) lehen klaseko Besselen funtzio aldatua den)
02πexcosθ+ysinθdθ=2πI0(x2+y2)
(1+x2/ν)(ν+1)/2dx=νπ Γ(ν/2)Γ((ν+1)/2)), ν>0, integral hau Studenten t banaketaren probabilitatearen dentsitate-funtzioari lotuta dago)

Exhauzio-metodoak formula bat ematen du kasu orokorrerako jatorrizkorik ez dagoenean:

abf(x)dx=(ba)n=1m=12n1(1)m+12nf(a+m(ba)2n)
01exlna+(1x)lnbdx=01(ab)xbdx=01axb1xdx=ablnalnb, non a>0, b>0, ab diren, batez besteko logaritmikoa dena
0eaxdx=1a
0eax2dx=12πa(a>0) (Gaussen integrala)
eax2dx=πa(a>0)
eax2e2bxdx=πaeb2a(a>0)
xea(xb)2dx=bπa(a>0)
x2eax2dx=12πa3(a>0)
0xneax2dx={12Γ(n+12)/an+12(n>1,a>0)(2k1)!!2k+1akπa(n=2k,kzenbaki osoa,a>0)k!2ak+1(n=2k+1,kzenbaki osoa,a>0) (!! Faktorial bikoitza da)
0xneaxdx={Γ(n+1)an+1(n>1,a>0)n!an+1(n=0,1,2,,a>0)
0eaxsinbxdx=ba2+b2(a>0)
0eaxcosbxdx=aa2+b2(a>0)
0xeaxsinbxdx=2ab(a2+b2)2(a>0)
0xeaxcosbxdx=a2b2(a2+b2)2(a>0)


01xxdx=n=1nn(=1.291285997)01xxdx=n=1(1)nnn(=0.783430510712)

Johann Bernoulli da ustezko egilea.

Biblografia

  • I.S. Gradshteyn (И.С. Градштейн), I.M. Ryzhik (И.М. Рыжик); Alan Jeffrey, Daniel Zwillinger, argitaratzaileak. Table of Integrals, Series, and Products, zazpigarren edizioa. Academic Press, 2007. Txantiloi:ISBN. Akatsa. (Aurreko edizio asko ondo daude.)
  • A.P. Prudnikov (А.П. Прудников), Yu.A. Brychkov (Ю.А. Брычков), O.I. Marichev (О.И. Маричев). Integrals and Series. Lehenengo edizioa (errusieraz), 1–5 liburukiak, Nauka, 1981−1986. Lehenengo edizioa (ingelesez, N.M. Queen-ek errusieratik itzulita), 1–5 liburukiak, Gordon & Breach Science Publishers/CRC Press, 1988–1992, Txantiloi:ISBN. Bigarren edizio berrikusia (errusieraz), 1–3 liburukiak, Fiziko-Matematicheskaya Literatura, 2003.
  • Yu.A. Brychkov (Ю.А. Брычков), Handbook of Special Functions: Derivatives, Integrals, Series and Other Formulas. Errusierazko edizioa, Fiziko-Matematicheskaya Literatura, 2006. Ingelesezko edizioa, Chapman & Hall/CRC Press, 2008, Txantiloi:ISBN.
  • Daniel Zwillinger. CRC Standard Mathematical Tables and Formulae, 31. edizioa. Chapman & Hall/CRC Press, 2002. Txantiloi:ISBN. (Aurreko edizio asko ondo daude.)

Historikoak

Kanpo loturak

Integralen taulak

Baliabideak Online

Open source programak