Konposatu ase eta asegabeak

Kimikan atomoek molekuletan dituzten loturak ase eta asegabe gisa defini daitezke eta horren arabera konposatu ase edo asegabeak izango dira.

Konposatu aseek, karbono-atomoen arteko lotura guztiak bakunak dituzte. Ondorioz, ez dute adizio-erreakziorik pairatzen. Konposatu asegabeek, ordea, lotura bikoitzak edo hirukoitzak dituzte eta ondorioz, puntu horretan adizio-erreakzioak jasan ditzakete.

Kimika organikoan alkanoak konposatu aseak dira eta alkenoak, alkinoak eta eraztun aromatikoak asegabeak.

Etanoa, asea	1-propanola, asea	Dietilamina, asea
Etilenoa, asegabea	Alil alkohola, asegabea	Azido alfa-linolenikoa, asegabea

Asegabetasun-maila

Konposatu organiko askotan lotura ase eta asegabeak egoten dira. Lotura asegabeen kopurua asegabetasun-mailak ematen du. Konposatu baten asegabetasun-maila formula baten bidez kalkulatzen da:

$\mathrm{D}\mathrm{U}=\frac{\sum n_i(v_i-2)}{2}+1$

Non n_i den v_i balentzia duten atomoen kopurua.

Hala ere, asegabetasuna erresonantzia magnetiko nuklearrez, masa-espektrometriaz eta infragorrizko espektroskopiaz muga daiteke edo bromo-zenbakia edo iodo-zenbakia neurtuta.

Kimika organometalikoa

Kimika organometalikoan konplexu bat asegabea dela esaten da 18 balentzia-elektroi baino gutxiago baditu, ondorioz, oxidazio-adizio bat izan dezake edo beste estekatzaile bat koordina dezake. Katalizatzaile askoren ezaugarria da asegabetasuna. Kontrara, koordinazioaren ikuspegitik aseak diren konposatu organometalikoak ez dira, oro har, katalizatzaileak.